Ο λόγος που αρχίσαμε αυτό το blog είναι γιατί, με τον δικό μας τρόπο, προσπαθούμε να παίξουμε το ρόλο μας στη μάχη ενάντια σε αυτούς που μας έχουν καταδικάσει σε οικονομικό θάνατο και, κατά συνέπεια, στον πνευματικό και ψυχολογικό μας επίσης. Τα όνειρα και οι ελπίδες πολλών διαλύονται όλο και πιο πολύ, μέρα με την μέρα. Βουλιάζουν ακόμα πιο βαθιά με κάθε υπογραφή, με κάθε απόφαση.
Ενθαρρύνουμε λοιπόν όσους έχουν την τύχη να πέσουν επάνω σε αυτό το blog, να γράψουν την δίκια τους ιστορία. Ο σκοπός, για τώρα, αυτής της σελίδας είναι να μοιραστούμε όλοι το τι σκεπτόμαστε, νιώθουμε και τι βλέπουμε πως γίνεται στην χώρα μας. Ελπίζουμε διαβάζοντας τις ιστορίες άλλων, να μπορέσουμε όλοι να ανοίξουμε τα μάτια μας λίγο περισσότερο και να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα που έχουμε μπροστά μας κατάματα και με θάρρος. Όχι ότι την κατάσταση της χώρας μας δεν την γνωρίζουμε και ότι όλοι μας δεν είμαστε άνεργοι η δεν ξέρουμε τουλάχιστον ένα άτομο που είναι, άλλα άλλο να ακούς της στατιστικές στην τηλεόραση και άλλο να διαβάζεις αληθινές ιστορίες από άτομα που βρίσκονται στην ίδια θέση που έχουμε βρεθεί εμείς και εσείς, με τα δικά τους λογία- χωρίς την παρεμβολή των media, που πάντα η κρύβουν την αλήθεια, η την ντύνουν με ψέματα.
Καλούμε λοιπόν όλους. Όλοι που έχουν κάτι να πούνε, την ιστορία τους, των αγώνα τους, το πως βιώνουν την σημερινή κατάσταση, τους φόβους, τις ιδέες και σκέψεις που έχουν για το μέλλον...τα πάντα. Καλούμε όλους τους άνεργους να μοιραστούν των αγώνα που βιώνουν μέρα με την μέρα, σε αυτό το χαμένο πια παιχνίδι που ονομάζεται "ψάχνω για δουλειά". Καλούμε τους εργαζομένους, αυτοί που έχουν απομείνει, να μοιραστούν μαζί μας της αλλαγές που ζουν στης δουλειές τους, τις συνθήκες και πως αντιμετωπίζουν την κατάσταση γύρω τους. Καλούμε τους συνταξιούχους, άνθρωποι που έχουνε δουλέψει κυριολεκτικά μια ολόκληρη ζωή, να βλέπουν τoν ιδρώτα και τους κόπους τους να μειώνονται χρηματικά όλο και πιο πολύ. Επίσης, καλούμε και ενθαρρύνουμε την νεολαία. Τα παιδιά του λυκείου, η μονή γένια που πραγματικά δεν φταίει σε τίποτα για την τωρινή κατάσταση, να μας πούν τι σκέπτονται για το δικό τους μέλλον, τις φοβίες και ιδέες τους. Καλούμε τους ανθρώπους μας στο εξωτερικό, να μοιραστούν με εμάς τις δικές τους σκέψεις για την πατρίδα τους που κάποια στιγμή στο παρελθόν, αναγκάστηκαν να την αφήσουν πίσω τους για λόγους παρόμοιους με αυτους που πολλοί σήμερα κάνουν το ιδιο...
Τέλος, ενθαρρύνουμε να κοιταχτούμε λίγο όλοι μας και στο καθρέπτη, να ρωτήσουμε τον εαυτό μας αν και που φταίξαμε εμείς οι ίδιοι για το που έχει καταντήσει η χωρά μας. Να είμαστε ειλικρινής με τον εαυτό μας και να μπορέσουμε μέσα από αυτή την ειλικρίνεια να βρούμε μια απάντηση, όσο και μικρή ας μας φανεί, στο πως μπορούμε να ξαναχτίσουμε αυτή την πια γκρεμισμένη χωρά μας. Ελπίζουμε πως διαβάζοντας, μοιράζοντας και συνειδητοποιώντας ξυπνήσει μέσα μας ο Έλληνας που υπήρξε κάποτε, και μήπως, μήπως, καταφέρουμε να αρχίσουμε κάτι...
Κάντε κλίκ εδώ για να δείτε με πιο τρόπο μπορείτε να στείλετε τα λόγια σας.
